Je bent op weg, waarheen je gaat,
het laat zich lezen aan lichte tinten
in zwartgrijze wolken, glimmend wegdek,
zelfs de tijd leest mee,
de vogelkers alweer aan het gelen,
paarse hei in september.
Hei bedrijventerrein mais benzinepomp
berkenbosrand boerderij P en de verte
altijd de verte, het landschap als een leporello,
alleen je bestemming houdt je nog af
van waar je wil zijn.
* Het blijft een mooi woord: leporello, een harmonicaboekje, ofwel een langwerpig uitvouwboekje.
Provinciegedicht 7, september 2013
Ik wilde wandelen van Oost naar West-Overijssel. En de mensen en de landschappen leren kennen. Tegen toeristen is iedereen aardig, maar wat gebeurt er als je reist zonder geld?
Reacties